Beata Okulska

Psychoterapia Humanistyczno-Doświadczeniowa

„Ciekawym paradoksem jest to, że kiedy akceptuję siebie takiego, jakim jestem, mogę się zmienić”

Carl Rogers

„Człowiek przede wszystkim musi mieć odwagę być sobą”

Milan Kundera

„Życie nie toczy się tak, jak powinno, ale jest takie jak jest.
Sposób w jaki sobie z tym radzisz, stanowi całą różnicę"

Virginia Satir

„To, co sobie uświadamiamy, jesteśmy w stanie kontrolować, natomiast to, czego sobie nie uświadamiamy, kontroluje nas”

Jacek Pierzchała

„Żaden człowiek i żaden ludzki los nie może być porównywany
z innym człowiekiem i innym losem. Każda sytuacja jest niepowtarzalna i każda wymaga innych reakcji”

Viktor Frankl

„Zamiast walczyc z naszymi wewnętrznymi odczuciami,
pozwólmy im być i wyrazić się. To przynosi prawdziwą zmianę”

Richard C. Schwartz

Beata Okulska - Psychoterapeutka w Warszawie

Od 20 lat z zaangażowaniem i pasją pomagam ludziom znaleźć ulgę
w cierpieniu i odnaleźć drogę do siebie.
Lubię swoich klientów. Nie oceniam. Jestem uważna na to co czują
i co komunikuje ich ciało. Zapraszam do skierowania uwagi do wewnątrz
i uczę przyjmowania tego, co tam odnajdą z miłością i akceptacją.

Ogromną radość sprawia mi patrzenie jak odzyskują spokój i tworzą bardziej satysfakcjonujące życie. 

Terapia działa i to daje mi głęboką satysfakcję.

Czym jest psychoterapia humanistyczno-doświadczeniowa?

Jest to grupa podejść psychoterapeutycznych, które łączy zainteresowanie niepowtarzalną wewnętrzną perspektywą człowieka, a także przekonanie, że indywidualny sposób doświadczania osoby determinuje jej rzeczywistość.

Do głównych podejść humanistyczno-doświadczeniowych zalicza się Podejście Skoncentrowane na Osobie
(Carla Rogersa), focusing, psychoterapię Gestalt, psychoterapię skoncentrowaną na emocjach (EFT)
czy psychoterapię egzystencjalną.

„Humanistyczne” oznacza, że terapeuta postrzega klienta jako zdolnego do odpowiedzialności za siebie
i własne wybory, dążącego do adaptacji i rozwoju.

„Doświadczeniowe” oznacza uznanie, że sposób, w jaki człowiek doświadcza/przetwarza swoje relacje ze światem, ludźmi i sobą samym, jest najważniejszym czynnikiem warunkującym jego psychiczne zdrowie.
Doświadczanie (pogłębianie kontaktu ze sobą i samoświadomość) jest dla terapii celem, tematem i narzędziem pracy.

Na czym polega relacja terapeutyczna w tym podejściu?

Charakterystyczne dla podejść humanistycznych jest nadawanie priorytetowego znaczenia relacji terapeutycznej,
z czym wiąże się postawa terapeuty, którą cechują empatia, życzliwość i spójność (autentyczność).

W miejsce postawy terapeuty jako anonimowego eksperta, proponowana jest realna relacja i partnerska współpraca między klientem a terapeutą.

Współczesne badania nad skutecznością psychoterapii wskazują na to, że najbardziej leczącym czynnikiem w terapii jest relacja terapeutyczna, a badania z zakresu neuronauki pokazują, że poczucie bezpieczeństwa w relacji
z terapeutą jest warunkiem niezbędnym do tego, żeby mogły uruchomić się procesy uczenia się
oparte na mechanizmach neuroplastyczności mózgu.

W podejściu humanistyczno-doświadczeniowym kładzie się na to szczególny akcent - sama relacja terapeutyczna staje rodzajem korektywnego doświadczenia i przestrzenią, w której klient może przyglądać się sobie. Terapeuta humanistyczno-doświadczeniowy jest w tym sensie obecny w relacji terapeutycznej, że wyraża swoje empatyczne zrozumienie w taki sposób, który ułatwia klientowi rozpoznanie i nazywanie tego, czego doświadcza w swoim wnętrzu.

Co dzieje się podczas sesji terapeutycznych?

Terapeuta wspiera proces doświadczania klienta, stosując metody pogłębiające kontakt ze sobą i swoimi emocjami
i zajmuje się badaniem zjawisk, zachodzących w danym momencie („tu i teraz”). Rozmowa nie polega na poznawczej analizie, lecz na kierowaniu uwagi na emocje i doznania z ciała, z którymi wiąże się dany problem lub sytuacja
i na odkrywaniu jakie znaczenia wyłaniają się z tych doświadczeń.

Bywa, że odczucia z “tu i teraz” prowadzą do bolesnych, nieprzepracowanych spraw, a praca nad ich zintegrowaniem stanowi bardzo ważny element terapii. Czasami proponuje się różnego rodzaju doświadczenia,
np. pracę z wewnętrznym krytykiem, dialog między różnymi częściami Ja, czy pracę nad wewnętrznym konfliktem
z wykorzystaniem dwóch krzeseł.